เลียงๆหรือไม่คิดทีจะไปแตะต้องสร้างความระคายเคืองให้กับทฤษฎี “ดาร์วิน” อย่างที่ “ริชาร์ด มิลตัน” ได้เคยกระทำ หรือกระทั่งพยายามนำ เอาแนวคิดบางอย่างในทฤษฎี“ดาเวิน” ไปอ้างอิงเพื่อค้นหา “กระบวนการ วิวัฒนาการ” หรือ “การวิวัฒนาการก่อนที่จะมีชีวิต” อันหมายถึง กระบวนการเปลี่ยนแปลงตัวเองของสารเคมีอย่างช้าๆ จนทำให้เขาต้อง ตั้งข้อสันนิษฐานถึง “กระบวนการคัดสรรทางธรรมชาติของสารเคมี” กัน ดักยุง ไปเลยก็แล้วแต่...แต่ท้ายที่สุดแล้ว หลังจากที่ได้พยายามแยกแยะข้อมูล ทางวิทยาศาสตร์ต่างๆ ที่เป็นไปอย่างยืดยาวนับเป็นร้อยๆ หน้า สิ่งที่เขา พยายามสะท้อนออกมากสับแสดงให้เห็นถึง “ความจนมุม” ของ กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ในการอธิบายประวิติศาสตร์ความเป็นมาของ “ความมีชีวิต” ที่ตั้งอยู่บนสมมุติฐาน “ความบังเอิญ” อย่างเห็นได้ชัด...ภายใต้ความพยายามที่จะหาข้อสรุป...สิ่งที่ “คาปร้า” ต้องหันไป ให้ความสำคัญในฐานะที่มันอาจจะกลายเป็น “คำตอบ” ที่น่าจะมีความ เป็นไปได้มากที่สุด ก็คือการหันไปหาสิ่งที่อาจทำให้เขาถูกกล่าวหาได้ว่า เป็นพวกที่มี “แนวความคิดประหลาดๆ” หรือมี “แนวคิดที่ไม่เป็น วิทยาศาสตร์” ขึ้นมาก็ไม่แน่...??? นั่นก็คือการหันไปหาทฤษฎีหนึ่ง ที่ถูก นำเสนอขึ้นมาโดยนักชีววิทยา 2 ราย ที่ชื่อว่า “อัมเบอร์โต มาตูรานา” และ “ฟรานซิสโก วาเรลา” ที่เคยถูกเสนอเอาไว้ในช่วงปีค.ศ.1970 นั่นก็คือ ทฤษฎีที่มีการเรียกชื่อกันว่า “ทฤษฎีการรับรู้ซานติอาโก” อันเป็นทฤษฎีที, “คาปร้า” เองก็ยอมรับว่า... “เป็นการนำเสนอในลักษณะแหวกกรอบ ความคิดทางวิทยาศาสตร์” หรือเป็นการ “ก้าวข้ามพ้นทัศนคติของเรอเน่ต์ เดสัคาร์ต” ซึ่งก็คือทัศนคติแบบ “เหตุผลนิยม” และถือเป็นรากฐาน ดั้งเดิมที่ครอบงำวงการวิทยาศาสตร์มาอย่างยาวนานตั้งแต่ศตวรรษที่17มา จนถึงทุกวันนี้...แก่นสาระหลักๆ ของทฤษฎีซานติอาโกที่ “คาปร้า” ได้พยายาม 1ตำนาน...ดารวัน ถายทอดให เหนในหนงสดูขดูง|,ขๆ ใม่ใดมดูะใ รม ากไ ฏๆฦๆรตังข้ดู สังนไงกา?ใหความยอมร้'บถึง “ความมีชีวิต” ที่มันมีอยู่ก่อนหน้าที่ จะเกิด “การวิวัฒนาการของสารเดปี” หรอก่อนหน้า “การวิวัฒนาการ ของการวิวัฒนาทา?'' นันเอง“ความมีชีวิต" ที่ดำรงตัวเองอยู่ในลักษณะของสิ่งที่ไม่ใช่ “สสาร” แต่ ดำรงตัวเองอยู่ในฐานะ “ ไล่ยุง การรับรู” หรอ “สำนึกความรับรู้” (Perception) และ สิ่ง-ที,1ว่านี้นี่เ'อง ที่กลายเป็นตัวการสำคัญในการ “ก่อกำเนิดตัวเอง” (Self- Generation) รวมทั้ง “การดำรงคงอยู่ด้วยตัวเอง” (Self-Perpetuation) จนทำให้ “ชีวิต” ปรากฏตัวขึ้นมา...ในคำสรุปของ “คาปร้า” บอกเอาไว้ว่า...“ทฤษฎีซานติอาโกก็คือ การมองเห็นว่า..การรับรู้...หรือกระบวนการแห่งการรับรู้กับกระบวนการ แห่งชีวิตนั้น...เป็นกระบวนการเดียวกัน” ซึ่งหมายถึงก่อนหน้าที่จะเกิด “วิวัฒนาการทางเคมีอย่างช้าๆ” นั้น... “ความมีชีวิต” ได้ปรากฏตัวอยู่ ก่อนหน้านั้นแล้วในลักษณะของ “การรับรู้” และได้ทำหน้าที่อยู่เบื้องหลัง กระบวนการวิวัฒนาการในเวลาต่อมา กระบวนการเช่นนี้นี่เองที่สามารถ สร้างเครือข่ายอันสลับซับช้อนของสารเคมีต่างๆ ให้กลายมาเป็น... “เซลล์” อันเป็นสิงมหัศจรรย์เกินกว่าที่จะใช้แนวคิดแบบ “เหตุผลนิยม” ที่ยึดมั่น อยู่แต่เฉพาะ “ความจริงทางสสาร” ไปให้คำตอบคำอธิบายกันได้ง่ายๆ ...ซึ่งว่าไปแล้ว...การนำเอาสิ่งที่เรียกว่า“การรับรู้” หรือ“กระบวนการ แห่งการรับรู้” มาเป็น “จุดเริ่มต้นของการก่อกำเนิดชีวิต” หรือเป็น “อัน หนึ่งอันเดียวกันกับกระบวนการสร้างชีวิต” ขึ้นมาตั้งแต่เบื้องแรก ก็คงไม่ กำจัดยุง ได้ต่างอะไรไปจากการย้อนกลับไปนำเอาสิ่งที่ถูกเรียกขานกันว่า“วิญญาณ” หรือ “จิต” อันเป็นสิ่งที่เคยถูกชาวกริกแยกออกไปจาก “ความรู้และ วิทยาการ” ต่างๆ มาตั้งแต่เมื่อหลายพันปีที่แล้ว นำกลับมารวมกับ “ความ รู้และวิทยาการ” อีกครั้งหนึ่งนั่นเอง ตังที่ “คาปร้า” ได้ขยายความเอาไว้ว่า
เครื่องดักยุง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น