 |
| บาร์โหน |
ภาพของศรัน ใบหน้าอันคมเข้มและรอยยิ้มที่เบิกบานของเขา ยัง ตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเธอเสมอ
หญิงสาวพยายามจะปฏิเสธว่าตนเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตาย ของเขา แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ยังสลัดความรู้สึกผิดออกจากจิตใจของ ตนเองไม่ได้เสียที
จิตตรีนึกย้อนไปถึงเมื่อวันเวลาก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงนี้ ขึ้น เธอจำได้ว่าประมาณ 2 ปีที่ผ่านมา ครันได้รับคำสั่งให้ไปปฏิบัติ ราชการอยู่ที่จังหวัดหนึ่งทางภาคตะวันออก
เขาต้องจากเธอไปเนื่องจากหน้าที่การงานเป็นเหตุผลหลักซึ่งตัว เธอเองก็เข้าใจดีและไม1เคยคิดเป็นอย่างอื่น เธอให้ความไว้วางใจในตัว ของสามีสุดที่รักอย่างไม่มีขีดจำกัดจนกระทั่งเหตุการณ์บางอย่างได้ เกิดขึ้น
เย็นวันศุกร์ท่ามกลางสายฝนอันชุ่มฉํ่า จิตตรีแอบเดินทางไปหาครัน ที่บ้านพักโดยที่สามีของเธอไม่รู้ตัวมาก่อน เธอเดินทางไปถึงบ้านพักของ สามีเวลาประมาณ 4 ทุ่มเศษ และเมื่อไปถึงก็ไม่รีรอที่จะเดินตรงขึ้น ไปบนบ้านพักของเขา เคาะประตูเรียกชื่อเขาด้วยความหวังอย่างเต็มเปียม ว่าผู้เป็นสามีคงจะแปลกใจและชื่นใจเป็นที่สุดที่เธออุตส่าห์เดินทางมาหา
เธอคาดว่าคํ่าคืนนั้นคงจะเป็นวันที่วิเศษสุด เพราะทั้งเธอและเขา ต่างไม่ได้พบหน้ากันมา เป็นแรม เดื อนแล้ว
“ศรันคะ... ศรัน... เปีดประตูหน'อย... นี่จิตเองค่ะ... ”
เธอเคาะประตูบ้านพักเรียกสามี แต่ดูเหมือนภายในบ้านพักหลังนั้น กำลังเกิดความโกลาหลอย่างหนักเพราะเธอได้ยินเสียงดังกุกๆ กักๆ อยู่ นาน ก่อนที่จะมีเสียงขานรับออกมา
“จิตเหรอ...เดี๋ยวนะ รอสักครู่...”
จิตตรีเกิดความสงสัยขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เธอตัดสินใจขยับลูกบิด ประตูดู ปรากฏว่ามันไม่ได้ล็อกเอาไว้ เธอจึงเปิดเข้าไปเพื่อดูว่ามันเกิด อะไรขึ้นแน่
วินาทีที่ประตูเปิดผัวะ สิ่งที่จิตตรีได้เห็นอยู่ต่อหน้าก็คือภาพของ ครันและหญิงสาวคนหนึ่งกำลังลุกลี้ลุกลนอยู่กับการสวมใส่เสื้อของตัว เอง ภาพอย่างนี้!ม่ต้องบอกก็ร้ว่าก่อนหน้าที่เธอจะมาถึงมันได้เกิดอะไร ขึ้น
“จิต!!...’’
ครันร้องออกมาด้วยความรู้สึกหวาดหวั่น เขารู้ดีว่าตนเองได้กระทำ ผิดต่อภรรยา ท่าทางของเขาแสดงความหวาดวิตกออกมาอย่างเห็นได้ บาร์โหนเพิ่มกล้าม
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะศรัน ทำไมคุณถึงทำอย่างนี้กับจิตได้ลงคอ ทั้งๆ ที่คุณก็รู้ว่าจิตรักและไว้วางใจคุณมาโดยตลอด คุณไม'น่าทำลาย ความศรัทธาที่จิตมีต่อคุณเลย”
